به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، تیمی از محققین دانشگاه واشنگتن، بودجه ای 1.7‌میلیون دلاری را از انستیتو ملی سلامت(NIH) دریافت کرده اند تا درمان جدیدی را برای مشکلاتی مانند درد، التهاب، تخریب مفاصل و آرتریت بیابند. به این منظور محققین کار خود را با مطالعه نواحی مانند مایع مفصلی سینوویال شروع کردند که انتقال خوراکی داروها برای آن ها موثر نیست. مایع مفصلی سینوویال از ترکیبات شفافی تشکیل شده است و در ناحیه زانو قرار دارد. محققین در صدد هستند به نوعی راه را برای نفوذ داروها به این قسمت باز کنند.

دکتر Setton‌ و همکارانش در دانشگاه واشنگتن که روی نیروهای مکانیکی تجزیه و ترمیم کننده بافت های نرم فوکوس دارند می گویند که یک ترکیب درون سلولی به نام NFκB، مظنون اصلی در تجزیه سلولی، التهاب و درد بعد از آسیب است. به همین منظور Setton‌و همکارانش به دنبال راهی برای انتقال دو مولکول خاص مهار کننده NFκB با استفاده از سیلک در جایگاه شکستگی یا آسیب گشتند. سیلک به طور طبیعی با آب برهمکنش نیمی کند و اگر با مولکول هایی که آن ها نیز با آب برهمکنش نمی کنند مخلوط شود، به آن ها متصل شده و ترکیب بسیار محکمی را بوجود می آورد. وی معتقد است که دو ترکیب مهارکننده NFκB بسیار موثر هستند اما مشکل انتقال هدفمند آن ها است. با انتقال آن ها بوسیله سیلک، محققین امیدوارند که دوز بالایی از ترکیبات، بدون این که سمیت داشته باشند به جایگاه آسیب آزاد شوند و موجب پایداری هر چه بهتر و بیشتر ناحیه آسیب دیده شوند. این اولین مطالعه ای است که از سیلک برای انتقال مواد به زانو استفاده کرد و نشان داد که سیلک یک ترکیب مناسب و تعدیل کننده بیماری هایی مانند استئوآرتریت است.

پایان مطلب/